Bu Benim Sonbaharım
Düşerken o cemreler, yemyeşil baharlara
Yeşeren her yaprakta,canlanır hatıralar Kapılınca zamanın, acımasız çarkına Yüreğim hazan olur, içimde fırtınalar. Yüzümde güz güneşi, içimde hüzün karam Günlerce tek başıma, cehennem oldu dünyam Bin parçaya bölündü, kanadı derin yaram Her gün başka çağladı, ah etti hep duygular. Gözden sel olur akar, köşede kalmış yıllar Ne kadar gizlesem de, şahit ıslak sokaklar Baharımı kuşattı, karardı hep bulutlar Gök sanki yere indi, soldu gitti yıldızlar. Geçip giden ömürde, bu benim sonbaharım Rengini kimse bilmez, yanar döner efkarım Bahtıma düşen hasret, ağardı bak saçlarım Bin yağmurlu gecede, dile geldi isyanlar. Gökler gazaba gelmiş, her zerre kurşun gibi Hüzünler fışkırıyor topraktan otlar gibi Kurt , kuş kaçmış inine, sanki toz boran gibi Gönlüme hayal oldu, leylak rengi baharlar. Bütün beyaz geceler, soğuktu ve alıngan Kor renginde rüyalar, değildi hiç sıradan Ellerim hep semada, diledim yüce haktan Uykusuz sabahlara, şahitti hep dualar. Hüzünler damla damla, hep yüreklere yağar Arzular alevlenir, kor kor ateşle yakar Sular deli aksa da, elbet yolunda çağlar Şiir şiir geliyor, umut dolu yarınlar. Geceleri gündüze, bir gün Yüksel de bağlar !! Yüksel Beyocaktan. |