Azrail'in Kolları
Gideceğim bugün buralardan
Aklım la ve bedenim le yolculuk edeceğim Kalbimi götürmüyorum bu sefer Onu bu seferlik sana bırakıp ta gideceğim Gideceğim yol uzun Aklımı karıştırmasın bu yolculuk ta kalbim Çünkü aklımı karıştırınca kalbim Bedenimde çöküyor sevgilim Hem artık aklımla kalbim iyi geçinemiyor Biri düşünse öteki üzülüyor Öteki üzülse diğeri düşünüyor Bu karışıklık ta bedenimi tüketiyor Dizlerim isyan etti yere çökmek ten Ellerim yoruldu resmini sevmek ten Gözyaşlarım tükendi resminin üstüne dökülmek ten Dudaklarım kuruyup çatladı isimini hecelemek ten Oysa sözümüz böyle değildi birbirimize Ellerimiz ellerimizi üşütmeyecek ti Gözlerimiz gözlerimizi kaybetmeyecek ti Sevgimiz bize nefes aldığımız sürece yetecek ti Ama olmadı insanın sözünün Hayvanın sadakati kadar kati Olmadığını bir kere daha anladım Ben bu yolculuğa çıkarken sevgilim Senin kollarında değil Azrail in kollarında ağladım |