Yalan
Kefen biçsem hain sevdalara
Gökyüzünü kumaş etsem faydasız Bıçaklanmış kalbimin sırtları Kan bürümüş yolları Yağmur sanmış Çeksen ellerini ellerimden düşerdim Hasret yorgunluğu sandığım O çizgilere gizlenmiş yalanların Beni ayakta tutmuş Bakışların mih misali gözlerimde Açtığım her dost gerçeğinde Aklımı da dağlamış Gülümsemen kara gecelerimin Yalancı güneşi Isınıyorum zannetiğim her an Biraz daha beni dondurmuş Evler kurduğum şehrimin Kalplere sis perdesi saçların Aralayıp da bakmaya korkan Düşlerim kaybolmuş Yalnızlık denizine düştüğümde Sarıldığım kolların Aslında beni boğan yılanmış İlacı derler ya zamana herşeyin Söyle zamanın açtığı yaraların Dermanı var mıymış En büyük aldanışım sanıyordum Sahte yüzünle seni Oysa aldanışım kendime durmadan Söylediğim yalanmış |