Karanlık Şehir
Sokak lambasının buğulu bakan suretinden gözyaşları gerekiyordu
İçimdeki karanlık şehri aydınlatmaya Ancak hiçbir sokak lambası benim için ağlamamıştı şimdiye kadar Veya ağlamayacaktı hiçbir zaman. Belki doğacak ay ve onun tembel ışığı aydınlatabilirdi yalancı yakamozlarıyla Yağmurlu sokakları ve içimdeki karanlık şehri… O yalancı sokaklarda çarpan kapıların sesleri yankılanıyordu İçimdeki karanlık şehir çek git diyordu ya, Bilmeseydim, buğulu bir sokak lambasının altında beni beklediğini Veya bekleyecek oluşunu belki bir zaman. Terk etmek kolay olurdu, yüreğimdeki deli pervanenin Aya sevdası olmasa Yağmurlu sokakları ve içimdeki karanlık şehri… |