Günler devrildi zamanda yıl gibi
Siren seslerine karışırken
Bir çocuğun çığlığı
Renkler devrildi gökkuşağının altında
Ölümü renginden olan
Bembeyaz yürekli
Siyah bir çocuğun gözlerinde
Sözler devrildi
İnsanlığın küresel çoraklığında
Utanç hatmederken beyazlar
‘’Sus’’ çoğaldı
(Ç)ağladı dudaklarında


Sesine mavi mavi kuşlar indi şiirin
Gökyüzünden habersiz kuşlar
Kara(n)lığı vurmak için
Sefer eyledi geceye
Bir mavinin kanadından
Kurşunî sözcükler savruldu ortalığa
Kavruldu söz yaşında keder
Kaleme sığındı kelam
Doğrulandı yasa koyucunun yasası
‘’Hangi gözden akarsa aksın
Hep aynı renkteydi bir damla gözyaşı’’


Siyah da beyazla aynı toprağa girecek
Bir kez olsun düşün
Vicdanın akça mı yüzün gibi
Hey kör ve sağır insan âsâsı
Mateme değer mi varlığın
Çırılçıplak ,yapayalnız bir ölümle
Sarınıp giderken kefenine
Değer mi değmez mi adına
Yetişir mi imdadına
Masum bir dudağın kurşunî duası