Yüküm
Sırtımı büklüm büklüm eden yük; suç ve pişmanlık,
Pişmanlığım; korkularım, sevgimde ki o samimiyet, Hayatım dolu; çok olan aptallığım ve büyük engel ahmaklık, İnsanlığım çamura batmış ve iyi bildiğim tek şey sefalet. Gün be gün ölümü beklemek sabırsızca, nasıl bir deliliktir, Ben ki; bu hayattan nasıl bu kadar çabuk soğumuşum, Yanlışlarım gökyüzünü delip geçmiş, bende ki ne tür cahilliktir, Ve kendim, kendime yığdığım yüklerin altında; doğrulamamış, boğulmuşum. |