doğrulamadıgünahını öptü usulca kendi elinde değildi son mekânın ölçüsü siyahtı nefes almak beyaz üfleniyordu sonsuzluğa kemirdiler aynaların sırlarını zerreden bedenler herşey sanki kandırmaca son hissi selvi dallarının hışırtısı ah...bir netleşebilse kulakları her ses bir başka uğultu eş dost aceleci uzun uzun uykular için yüksek yüksek ağaçlar son vedanın seçimi alnında yazan çizgi ne kadar da sevrdi sonbaharı tam da sarıya durmuşken sarmaşıklar yandı ertelenmiş sevdalarına o kolları var ya o kolları suları çekilmiş ardıç oysa,tutası var yeniden hatalarını el ele gezenler var dışarda öp dediler yeniden günâhlarını bir el uzandı zifrin içinden başı beyaz duvaklı ilk sevdalısı doğrulamadı kasım |
sağlıcakla kalın