dünyanın cenaze töreni
Çölden kum getirmiş bana efraim
yağmurda getireydin efraim bir erkekte doğursun artık çamurdan insanlarım olsun def ve uğultu duyuluyor kadınların çadırından ılık bir nefes çölü süpürüyor bana ılık nefeside anlataydın efraim semadan melekler düşüyor bak ses dalgaları iletişimlerini koparmış O’nunla duydun mu efraim? neler göreceğiz daha sizde ağıt yakın kadınlar dünyanın cenaze töreni bu vurun dizlerinize (esirge ve bağışla!’) tekrarlıyor kanlı yortu birkez daha batacak dünya adı ha kıyamet olmuş ha savaş.. çöl akreplerinin sersem kaçışlarına bak efraim cesetlere bak ve tek bir ümit göster bana tek bir ışık! |
ufuk açıcı bir şiir...
sevgilerimle..