ARZ-I AHVAL
Bu nasıl güzellik, eridim, bittim, bakışlarında
Gözlerimi, gözlerinden, uzun süre alamadım Yorulur mu bilmem gönül,sevdanın yokuşlarında Şeyda etti, başım döndü, n’olduğumu bilemedim Aşk denilen duygu buymuş,sevmeyince bilinmiyor Mutluluktur oysa amaç, istesen de, gülünmüyor İz bırakır derinlerde, silem desen, silinmiyor Ben mi bilemedim aşkı, eller kadar olamadım Biz bahçeli evimizde, hep huzurla dolacaktık Hani, birlikte ağlayıp ve birlikte gülecektik Seninle ben, her gün, her an, el, ele olacaktık Dizlerinin dibin de ben, bir gün bile kalamadım Görmeyince gülüm seni, iz ararım gökçelerde Yanık yanık türkü gelir, adın geçen lehçelerde Ezanlarla huzur bulup, dolanırken bahçelerde Uykusuz, o seherlerde, kokun bile bulamadım Sana olan sevgim,tutkum,ilk gün gibi taze hala Kaç kez selamım yükledim, akşamları esen yele Bülbül ile dertleşirim, o da aşık gonca güle Çektiğimi bilme diye, haber bile salamadım Nil olup ta ak deniz’e, ılık ılık akmadın ki Sevdan ile ateş olup, murat şem’i yakmadın ki Gece,gündüz,rüyalarda,hiç aklımdan çıkmadın ki El açtığım dualarda, sanma seni dilemedim Lüzumsuzum sevdaları, yaşamadın duya duya Sevgileri yüreğime, işlemedin oya oya Ey sevgili türkü yakıp, söylemedim doya doya Ele alıp dertli sazı, bıkınca ben, çalamadım Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
her zaman emek bu sayfada
tebrikler yürekten
selam ve saygımla