süzgüdeki teller
bak
damlacıklar düşüyor dağların kayasına hadi sür ellerini fark etmez merak ettiğin karışım renkler nafile yorulmasın şeytan kınasında pergel misali istediğin kadar dön topuklarında zerreden ibaret bir nokta izlerin ufkun aciz, düşünceler kısır döngü en iyisi çal da git şen baharı, güz ayazında içini soğuturken aldığın nefesler verirken ısıtır elbet harici yosunları hangi diyar sıcak, nedir ölçüler bilemezsin bahtına ne serper esintiler unutma biri binden değerlidir süzgüdeki tellerin bulut öncesi nem hünerinde küflenmiş cımbızların öfkesi çok derin nihayet medet umduğun tırnaklara takılı kalır duygu yüklü gözlerin karada yüzen gemiler misalidir ayrıntılar şimşekler çakarken deryalarda sanki bir an dalgalarda boğulur yakamozlar hayaller demlenirken geceden sabaha neylersin, yeni günde bir tutam huzura izin çıkmaz hatıralardan 26.02.2013-Ahmet BOZTAŞ |
tebrikler ve saygılar sunuyorum..