denize bakınca sendenizde balıklar kadar özgür ve korkak yosun kadar köklerine bağlı olmalı dalgalar misali kıyıya vurabilmeli insan nazlanabilmeli yakamozlar kadar ve hatta anafor gibi çekmeli içine sevdiklerinin kokusunu gemiler yorgun argın kıyılardan uzaklaşırken yakınlaşıyor karşı kıyıya yeniden bir daha uzaklaşmak için son yerinden işte böyledir hayat böyle geçer insanın ömrü aslında kader böyledir böyledir yaşamak zaman yokuşunu tırmanır insan bir kıyıya yakınlaşırken diğerinden uzaklaşarak bir köpekbalığı kadar sinsi yaklaşmak bazen martı gibi bir parça simit uğruna rüzgara kafa tutabilmektir tepeden denize bakan gözlere içinden geçeni gizleyebilmek yüzünü güneşe dönebilmektir |