Kul’dum Bilmedin
Kul’dum Bilmedin
Şiirlerden okur, elden duyardım. Aşk denen duyguyu, seni görmeden. Hatta bazı zaman, bıkar bayardım. Yüreğime yârim, seni örmeden. Şimdi ben de aşık, oldum bilmedin. Naz ile insanlar, usanır sanır, Bıkarlar bilirdim, aşka düşmeden. Meğer nazlar ile, gönül yıkanır, Ağarırmış nurla, sanki çeşmeden, Akar gibi sular, doldum bilmedin. Eriyip yok olsam, ben yıkanarak. Aşkta var olurum, içine dolup. Mancınıkla atsan, odda yanarak, Yokluğa karışsam, uğruna ölüp. Hazdır çünkü aşka, kuldum bilmedin. Mustafa EROL 24. 02.2013 Manavgat / Antalya |