Ben Yalnızım’’Kaderim bu böyle yazılmış yazım Hiç kimsenin aşkında yoktur gözüm Bir yalnızlık şarkısı çalar sazım Ben yalnızım, ben yalnızım, yalnızım’’ ------------------------- Bir değil, bin yalnızlık şarkısı söylüyor içim bedbahtlığın, perişanlığın en ortasındayım BEN YALNIZIM... Gecenin karanlığı eşkıya gibi çökünce şehre Aklıma da apansız sevdan geldi miydi bir de Değmeyin gayrı saltanatıma... Hani O eski köy meydanlarını aydınlatan Tek direkli, sönük ampüllü Kendini ışıtmaktan bile korkan Sokak lambaları vardır ya; İşte onlara benzer yalnızlığım... Bırakın, Bir değil, bin yalnızlık şarkısı söylesin dilim Kime ne... Uçsuz-bucaksız bir ummanda kaybolmuş yelkensiz Küreksiz Dümensiz Başı boş bir tekne gibi yüreğim... Ne yana gideyim? Kime ne diyeyim? Nasılsa yutacak beni dalgalar Ve ben yalnızım... Bırakın, Bir değil, bin yalnızlık şarkısı söylesin dilim Size ne ? Tarifsiz sızılar var bedenimde Yüreğe saplı paslı bıçaklar misali Sevdası hala içerimde Çekip atsan bir türlü Çekmesen bir başka... ‘’Söyleyemem derdimi ben kimseye’’ Ve ben yalnızım... ‘’Bırakın’’ dedim size! Varsın, Bir değil, bin yalnızlık şarkısı söylesin dilim... Kime ne? Bursa 16 Ağustos 2001 Ali ASAFOĞULLARI |