SERSERİ ISLIĞIMSaltanatından kovuldum değil mi GÜLÜM Ölümü düğümleyip bağazıma, asıldığım gün Yaşamın lehçesinde bulamıyorum makamıma bir ad Belki ezilseydim bir karıncanın altında Bu kadar zor gelmezdi hayat Çalış, dövün, uğraş ve didin.. İşte hepsi bu kadar Hayat ki sonu gelmez muamma, ulaşılmaz sır Çevirdim dünyayı tepetaklak, dibini buldum Eyvah dedim, bu değildi ki rüyalarımda gördüğüm Çözülüverdi ayaklarımın bağı Diz çöktüm, el pençe divan, makamına karşı İlk önce bir sessizlik ardından bir inilti Kim astı bu boşluğa bu titaklı saati Zamanki her derde derman Fakat küle döndü yüreğim hem de duman duman Boşluğa çalınmış bir serseri ıslığım Ne duyanım olur benim ne de soranım (Yozgat Gurbet Eli…04.12.2007) |
.........
Gönül yaylasında edalanmış yüreğinizi taşıran,
has yürekliler kervanına karışan,
ve bu durakta molalanan,
asil duygulara cemreler olgunluğunda selam...
Kaleminize giderek çoğalan saygı...
Cemre duyguları katkılı,
kırkikindi yağmurlarında yıkanmış yürekle ve şiirle kalınız..
Birden fazla defa tebrik ediyorum...