(23 Eylül 2012 günü aramızdan ayrılan biricik kızıma)


Kaçıncı gün bugün bilmiyorum
İçim sıkılmakta seni özlüyorum
Mart geldi çiçekleri görüyorum
Her akşam sessizce ağlıyorum
Biricik kızım sen nerdesin nerde
Seslenişindir
Babacığım
Fanilerin özlediği hurilerin dolaştığı cennette

Kış bahara karıştı yağıyor yağmurlar
Balçıksız çamurlarla tozlandı yollar
Yine başladı seni korkutan uğultular
Sis gök gürültüsü şimşek çakmalar
Biricik kızım sen nerdesin nerde
Seslenişindir
Babacığım
Fanilerin özlediği hurilerin dolaştığı cennette

Işıklar süzülür huzmelerle ücra köşelere
Zincir vuramam seni hatırlatan gecelere
Zor olan bir şey elimizde olmayınca çare
Tiksintiler gelir hep üstüme sanki hare hare
Biricik kızım sen nerdesin nerde
Seslenişindir
Babacığım
Fanilerin özlediği hurilerin dolaştığı cennette

Dinecek mi bilmem hasretin yüreğimde
Acılar bütünleşmişti içine çöreklendiğinde
Babacığım nasıl dayanmaktayım dediğinde
Günler günleri kovalar gün sona erdiğinde
Biricik kızım sen nerdesin nerde
Seslenişindir
Babacığım
Fanilerin özlediği hurilerin dolaştığı cennette

Ocak bitti soğuk Şubat rahmetine denk yazıyorum
Bir şeyler düğümlenmekte boğazımda üzülüyorum
Geçen günler acı vermekte kaçıncı artık saymıyorum
Dizeler sığmazsa beyaz sayfalara başka sayfa açıyorum
Biricik kızım sen nerdesin nerde
Seslenişindir
Babacığım
Fanilerin özlediği hurilerin dolaştığı cennette

Günün özlemi dinerdi akşamları kucağıma atladığında
İçim hoşlaşırdı özledim baba diye kulağıma fısıldadığında
Vücudunu sarsa da o acılar mışıl mışıl uyurdun yatağında
Çelimsiz bir ölüm mü senin gidişin hakkın son durağında
Biricik kızım sen nerdesin nerde
Seslenişindir
Babacığım
Fanilerin özlediği hurilerin dolaştığı cennette

Unutmak zor be kızım zor. Olmayınca çocuklar arasında
Kelimeler tam anlamsızlaşmakta dudaklarımın arasında
Fani olana ölüm haktır ancak insanlar yaşam kavgasında
Gözler doymaz. Doymayanların gözleri miras arayışında
Biricik kızım sen nerdesin nerde
Seslenişindir
Babacığım
Fanilerin özlediği hurilerin dolaştığı cennette

Gelinlik hayalindi hastalığının pençesinde acımsı beyazlar
Giymen nasip olmadı yenildiğin zamana karşı hırçın ayazlar
Kimseden medet ummadım sığındım rabbime zoraki avazlar
Kış sonu bahar gelende yakarken o sıcaklar boğumsu yazlar
Biricik kızım sen nerdesin nerde
Seslenişindir
Babacığım
Fanilerin özlediği hurilerin dolaştığı cennette


Zekeriya Çavuş
Teaching Assistant Researcher, Writer
zekeriyacavus81@
Düzce 23.02.2013 – 00.56


Not: Anısını yaşatmak için her ay bir şiir yazmaktayım. Bir yıl sonra kitap haline getirmeyi planlamaktayım.