Anlat BanaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiirimi Romanya’da kaldığım dönemde Türkiye’den gelen bir arkadaşımla yaptığımız sohbetten sonra yazmıştım.Fakat yazdığım kağıdı bir kitabın arasına koymuşum ve unutmuşum.Bir kaç gün önce tesadüfen o kitabı karıştırırken şiiri buldum.Üzerinde bazı oynamalar yaparak bu şekle getirdim ama yazılış tarihini değiştirmedim.Bu şiirin ruhunu yurt dışında yaşamayan dostlar yeterince anlayamaz,yaşanmışlıklar daha bir içten anlarlar ve anlaşılırlar.Umarım beğenilir.
Özlemlerim anlatılmaz, Anlatsam da anlayamazsın. Sen bana, İstanbul’u anlat. Buram buram boğaz koksun, Burnumu sızlatan, kokusunu anlat. Anlat bana, Hasreti, ve kavuşmayı yare, yanmasın yüreğim boş yere, dermansız aşkları anlat. Anlat memleketi, Taşını, toprağını, yaylalarını, ve ılgıt ılgıt esen rüzgârını, kınalı kuzularını, aşıklarını anlat. Anlat bana, taze incirleri, Mis kokulu kızıl gülleri, kınalı elleri, fesleğenleri. Çeşme başında şakıyan, güzelleri anlat. Bana, baharı anlat, Yüreğimin kurşuna dizildiği, ikindi vakitlerini, Ak denizi, Ege’yi, sevgiyi, Ve güneşin batışını Marmaris’ ten. Anlat bana, karlar altındaki yol geçmez köyleri, vurgun yemiş yürekleri, çardaklarda ki hapis gözleri. Yeter ki sen anlat, Ben dinlerim bıkmadan, Geçelim Uniri meydanından, Özlem kokan yüreğimle. Sami Gök 27.3.2007 / Bükreş - Romanya |
Memleketim, bilirsin derya deniz.
Bir yanda Menderes,bir yanda Gediz.
Her mevsim cennettir şeksiz şüphesiz,
Özledin taşını toprağını he mi hemşerim?
Öyleyse Vatana dönüş yap derim!
Daha nlatayım mı?