Bir masal bu ruhuma çizilen,
Gök kubbe fısıldar martılarla,
Deniz kokusuyla, geceye duvak edilen ayla,
Topraktan başlayıp, ebede kadar anlatıla gelen,
Hislerin rıhtımında sükuttan sonra yükselen,
Kaderi yudumlamış zamanların doğumuyla.



Bir diyar bu, şafakları kızıl güllerle kınalı,
Dilsiz sanma, işte yayılıyor fecir kuşatarak baharı,
Yürek tılsımlı rüyalar seherinde, dualar esintisinde,
Bu bir kıyam olmalı bulutlara çarpan, bu bir secde,
Yankılanan sesler var dağlarda,engin denizlerde,
Yola çıkmış olmalı, sonsuzluğa davetli kafile.




Geçit vermez dağların ardında küheylanlar var,
Gönüllere bestelenen visali söyler onlar,
O visaldir ki, raksındadır güneşin,
Kim bilir sen şimdi nerdesin, hangi güneşin seyrindesin?
Vakit belki eylül, ulaşmak üzere beyazına karlar.




Sen ey başına taçlar giydirilen lisan!
Şu göklerde parlayan sese uyan,
Sen ki cana düştün, ötelerin tekbirindesin, dayan!


Şule AKDEMİR