şimdi..

tek tek kulaklarımdan sökülmüş sesler gibi ve çırıl çıplak ve sağanak ve gök gürültüsü
kızgınken küsmüş çocuklar gibi bana yazılmayan harflerin öksüzlüğünde bir ayrılığı kutsayan deniz gibi b/akıyorum omuzlarına/çehrene ve dilindeki kıvrıma ki kızıl ve bir deniz masalı işte bu yüzden söndürüyorum yüreğimdeki mumu ve ihtişamını..




(…)

derinlere bakıyordu bir adam
çok derinlere ve ufka bilhassa
duyguluydu,düşünceliydi ve sessizdi
yalnız mıydı peki?
yalnızlığı kimsesizdi
ve o hala sessizdi
gökyüzü ciğerine
dalga sesine
rüzgar hüznüne karışıyordu
karışıyordu kendi içine/kendi dışından
yüreğinin derinliğinden gemiler geçiyordu
nefesini kesercesine/delicesine
adam asfalta düşmüş yazıların renksizliğine karışıyordu
düşünüyordu duygunun rengini/gizini görebilmeyi
bir yandan güneş diğer yandan rüzgar
durmak ile yürümek arasında eylemsiz bekleyiş neden di?
fora dedi
suya akıyordu gemiler
sabit şamandıralar gibi
İki ada arasındaki düş/tüğü maviydi
kaldırdı yüreğini gökyüzüne karıştı
bir geniş alanla karşılaştı;
sınırsızdı/baktı/bir daha baktı ona alıştı
adam gökyüzüne karıştı
kısa metrajlı bir film gibiydi
ve yavaşça suya akıyordu
bir karede varlığını yaşıyordu
kuşlar tektüktü, berraktı su
durmuştu bir adam kıyısında/masmavi arasında
uzaklara bakıyordu
düşünde yeşeriyor/düşündükçe yaşıyordu
yosun yeşiliydi beklenen ve vurmuştu yola
aralarından geçti/yürüdü gitti;
akşam mağrurluğunda
kar beyazı ılık gökyüzü kalarak aklında
döndü ve baktı o ılımlığa
yüreğini çevirdi baka kaldı/tekrarında eylemlerinin
baktı/baktı/baktı
yoktu
kala/kaldı...

.

.

.

yüreğinin derinliğinden gemiler geçiyordu
gemiler
gözlerindi
gemiler
ellerin
gemiler
yüreğin
yüreğin
yüreğimden
geçiyordu
ge-çi-yor-du!

..





(...)