YOKLUĞUMUN GÖLGESİ VURURKENYokluğumun gölgesine vurmadan önce isyan mührünü/söndür yüreğinde yaktığım kıyamet ateşini Karanlığın koynundan Uyandırmadan çekip alsan Uykunun sıcak kollarına yatırsan beni Düşlerim hep uyanık ve mavi kalsa Solmasa gözlerimin menekşesi Her mısranın ucu açık Yollarım sana çıkarken Alın yazımın hafleri seni gösterirken Anlamamazlıktan gelmesen Küstürmesen cümlelerimi Dinle bak Kırık nağmeler eşliğinde Sana olan vurgunluğumu Dile getiriyor gönül kalemim Öfkenden nasibini alınca Tutukluk yaptı arada Yüreğimin kanatları Uçamadı mavi yarınlara Oysa milim sapmamıştım güzergâhından Gece gözlerineydi her uçuşum İstersen yak şimdi kanatlarımı Sen gözlerinden akıtırken hasretin yaşını Ben yüreğimden ağlarım Haberin olmaz Dudaklarımı dişleyip Dilimin ucunda biriken Onca sitemi yuttum Kan kokusuyla gülümsedim hayata Mutluluk oyununu sahneye koyarken Tek kişilik oyunda Pandomim sanatçılarına taş çıkardım Semaha durdum gönül erenleri gibi Gözlerimle konuştum Çözemedin yüreğimin dilini Sendeliyorum yokluğunda Umutlarım tükeniyor bir bir Etme Bir kez ’ben’ demekten vazgeç Ya çok severiz Eskisi gibi Elele yürürüz ateşe Aşkın gözünden bakarız ömrümüze Ya da vazgeçeriz Geleceğe yazılmaz adımız Siyaha boyarız gönül duvarımızı Yok oluruz birlikte Kim daha fazla seviyor diye Hesaba vurulmaz nâr-ı aşk Mavi benim diğer adım Unutma DENİZ_DERYA35 (Deniz Derya Giritli) |