Rağmen
Rağmen
Bir fiske dahi incitmedim beyazını. Veya sen veya alnında bir dua izi ya da kayıp yaraların omurgamda tomurcuklanıyorsun kımıldayamıyorum dökülürsün diye keşke bana bazı şeylerini emanet edebilseydin bazı mavilerini mesela hep ten yoksul yatağım tersine akan hep tensiz düş yatağım. Çiçek emzirir yaprağını tüm ağlayan kuşlar kundağında sen de dahil Bölüş beni, rağmen... Oktay Coşar |
güzeldir bölüşmek
.........şiirlerini bizimle bölüştüğün için teşekkür ederiz. (: