Kahve ve Gül
Gül ıtırı yayıldı sen girince odaya.
Köpüğün hayalini bir efsane bürüdü. Fincan dibinde telve ben oldu sanki aya. Belkıs’ın ülkesine naz kervanı yürüdü. Ateş seni kıskandı hırsından daha yandı. Zarafet ikliminin misilsiz perisi sen. Fincana dokunan el bir ince nihal sandı. İncecik parmakların incelikteki desen. Kahve ve gül yazıldı zamana hayaliniz. Fincanı tutuşuna efsaneler düzüldü. Kahve sana öykündü dudakta bıraktı iz. Vedasız gidişine cezve fincan üzüldü. Kahve kokulu demler hâlâ iz taşır senden. Hatıralar birikir gümüş soylu sularda. Selamını alırız fincandaki desenden. Yokluğun hüzün olur tutmayan uykularda. Ankara, 20.02.2013İ.K |
kutlarım sizi