Uzağımda bir şehir ve ben maskelenen bir yalanın ucundayım asafŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bu resim beni çok etkiledi ve şiir yazdırdı
bu resimi kulanmak için izin veren Nedim Kardas a teşekkür ederim saygılar....
yalnızlığımın uzağında bir şehir ve
yüzüm de maskesi kent söylenceleri kimine göre tutsak hüriyet kuşları avucunda maskesi yüreğe gömülü benliklerin ve bizler seyirci yiz dilsiz lal söylencelerin kusursuz bir yalanın ucuna yasladığımız düştü asaf zaten düştü masekeler görüldü masalmış anlatılan ve bizler uyutlulmuş monotonlaşmış benliklerimizde kilitli ve böyledir yutturulan gerçek sandığımız yalanlar koca bir hiçliğin iplerini göğüslemek yalanların ve fırtınalı sessizliğnde içinde yüzmek göğüslemek gerçekleri ya da yalanları ayıklamak gerçeklerden ve gördüğün maskelenmiş yalanın ta kendisi maskenin avucunda tutsak asaf sahi kimdir bu maske takan görünmez kimlikler ya da kimliğini yitiren benlikler siz tanıyorsunuz ben tanıyorum kah yanıbaşımızda kah baş ucumuzda sahi özgürlük kuşları kimin avucunda uzağımda bir şehir ve ben maskelenen bir yalanın ucundayım asaf as beni kendi hiçliğime mahmudiye düzkaya |
Yarım yamalak
Yalın, düzensiz, toy
Maske bile takacak yüzüm yok
Ben mermer bir bloğum sanki
Hiç dokunulmamış
Ne ben ne bir başkası
Yalın öylece
Bu yüzdendir söylenmelerim
Ölüm gelmeden önce.
Hadi diyor içimden şeytan
Maskelerini takacak yüzün olsun
Kaç kat boyansın ruhun
O zaman belki görünür olursun
Şu kalabalık içinde şeffaf
Kimliksiz
Sis...
Aynalar göstermiyor beni
Etrafta tek ses ben
Sorularım hep yankılanıyor
Aldığım nefes
Verdiğim nefes
Bir dokunuş
Bir ses.
Çek git diyorum ya nereye
Nasıl
Ben dediğimi götürecek kadar bulmadım
Arıyorum onu
Her köşede, her adımda
Hayır bir tek iz yok
Kendimi bulamıyorum kendim
Ben kimim?
Yanımdan geçiyor sevgilim
Koşuyorum tam tutacağım elinden
Görmüyor beni
Ben düşüyorum
Gül düşüyor
Düş görüyorum
Düştüğümden.