ümit korku ve fedakarlık
saklı kalsın sevdam benim
söyleyemem hiç kimseye yarim olunca sevenim değişemem hiç kimseye dost biliyor beni yazık heybemde kalmadı azık yürü murat gurbete çık layık değilsin sevmeye çiçeklere dokunmadın yüreğini uçurmadın hiç birine hiç konmadın değermiş be beklemeye goncasını hiç açmamış saçlarını savurmamış hançer kimseye vurmamış gelmiş seni öldürmeye delinecek bir dağ yok ki yürünecek bir çöl yok ki kadehe kan doldur saki bir yol yok ki göstermeye yazsan da onun adını kanlı beyaz bir gömleğe alamazsın muradını yemin etmiş sevmemeye o gamzeden buse versen gece de sen gündüz de sen eğer bir bün sen seversen muhtacım ben beklemeye ya gelirsin ya gelmezsin ümit de korku da bende sevdiğin yar seni sevsin alışırım sevmemeye |