5
Yorum
3
Beğeni
4,6
Puan
2276
Okunma
Ben bir kardan adam sevdim.Gülüşü şapkasının altında gizli.
Bütün bakışlarını saklamış gölgesine.
Belkide hiç bir kış buladar sıcak değildi.
Hiç biri bukadar ısıtmadı içimi .
küçük bir kar tanesiyim şimdi.
ordan oraya savrulan....
Ve bir gün,kardan bir adam sevdim.
kar biriktirdim tek tek....
beyaz bir sevgiydi,içimde büyüyen.
çocuktum, oyunlar oynadım,
kartopu oldum,güneşe inat, buz oldum....
tamda alıştım soğuk sevgilere derken.
eridin....avuçlarımda su oldun.
oysa hakkıydı ellerimin, ellerini tutması.
ellerim üşüyor şimdi......
zamansız gittin .....
zamana yenik gittin, kardan adam.
Havalar soğuk...
yine gelirmisin?
kartopu yaparmıyız yeniden?
kayarmıyız buzlar üstünden?
Bir daha gelirmisin bilmiyorum ama ,gelirsen,
Şapkan bende kaldı,
Altında gülüşün saklı......
SEVAL DAĞCI (DAĞCI)
5.0
60% (3)
4.0
40% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz