Yürekteki ÇığlıkElimde bir davulcu tokmağı ile Vursam, Vursam, Vursam Arasam seni Gözyaşlarının gölgesinde Ağıtların çığlığında Bedduaların inlemesinde, Cesetlerin kokusunda Duymaz mısın bu davudî sesi ? Nerdesin? Arasam seni Şu ananın ıslak mendilinde, Çocuk gibi ağıtlarda; Millet, dil, din farkı gözetmeden ! Sorsam seni Gözlerimdeki öfkeyle Huzursuzluk limanlarında, Zincirlerin kıvrımında… Nerelerdesin, bir bulsam ! Hangi dokuz aylık yolculuk getirdi seni Bunca verimsizliğinle? Ağlattığın gibi onca Sen de ağladın mı doğarken? Söyle! De hadi! Hadi hayâ artığı! Neredesin ey insanlık! Serap ÖZALTUN |
Davulun sesini, cigliklari duyar gibiyim şiirde..
Yaradanin, insani nasil bir özenle yarattiginin idrakine varilabilseydi,
o kutsal yaratiklarin icinden yüz karalari cikmazdi.
Zaman; sevda siirlerinin kalemine böyle dizeler yazdirmayi zorladiysa,
üzerinde cok düşünmek gerekir.
Cok etkilendim siirden.
Iyi sabahlar.