Ezilmeyeceğim BenVarlığının kapısı Aralık olsa Gelir gizlice otururdum dizinin dibine… Oysa Yüzüme çarpar –acımasızca- Sana uzanan tüm kapılar Ve ben yok olup benliğimde Ufalır, küçülür, sığınırım yüreciğine. Bir taş atarım şu deli çaya Halkalarına bakıp dalar giderim, Yok olurum “Can ! Nerdesin?” diye. En derine dalar, Seni ararım. Derinlerde batık bir gemide, Hayalinin izini bulur, Sevinirim. Bir tablonun içinde, Başka bir mekanda, Başka bir yüzle Seni görürüm, Tanıyamam: Yüzündeki bu kıvrımları tanımam ki ben, Bu mutsuzluğu görmedim ki sende hiç. Bakma öyle dalgın dalgın… Can! Can içre can! Bu tabloyu yeniden çizsinler, Sana gülen bir yüz koysunlar. Sana anahtarla açmadığın bir ev, Sana sıcacık bir kahvaltı, Sana umut versinler kucak dolusu… Boğuluyorum! Vazgeçtim… Bir daha taş atmayacağım Hiçbir deli çaya. Halkalarında da dalmayacağım. Ama bil, Sana uzanan kapılar Açılmasa da bana Eşiğinde oturmaktan vazgeçmeyeceğim. Çünkü bilirim ki bir gün Açacaksın o kapıyı sen Ve ezilmeyeceğim ben -Yüreğimdeki sevdanla- Görmeden bassan da Bu garip canıma. Canözün SERAP ÖZALTUN |
teslimiyetin, aşka ikrarın, sadakatin, en zarif vücüda gelişi...
of çektiren içten samimi dizeler...
saygı ve selam ile...+