BEN...Sunu: Ben dediysem bencil sanmayın sakın Dost bildiğim herkese gönlümü araladım Döktüm içindekini, dertlerimi andım ben Ne dosta kem söz dedim, ne yürek yaraladım Elbet hatam olmuştur nihayet bir candım ben Bazen sessiz sakindim bazen dellenip azdım Eller kepçelerle ben iğneyle kuyu kazdım Şiiri anımsatan bir iki dörtlük yazdım Biraz iltifat gördüm şair oldum sandım ben Elimde tutamadım azalttım hep çoğumu Dostlarımla paylaştım bütün varım yoğumu Öyle darbe yedim ki şaştım Batı, Doğu’mu Yılan değildim ama tatlı dile kandım ben Gün oldu Zeytin- Ekmek, gün oldu kebap yedim Bazı gün tabağında süt bulamadı Kedim Ama her seferinde ’Allah’a şükür’ dedim Öyle zaman oldu ki suya Ekmek bandım ben Birine dost dediysem gönlümden silemedim Hiç kimsenin hakkında kötülük dilemedim Ama bazen dostumu, düşmanı bilemedim Kullanılıp atıldım, işte buna yandım ben 04.12.2007 . |