Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KENDİN ÖRDÜN KENDİN SÖK
mustapcan
5,0 / 1 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 1198 okunma
KENDİN ÖRDÜN KENDİN SÖK
İsyanımı bastıramaz ki alacağım alkol.
Önüme çıkmadı ki hiç bir zaman düz yol. Seraplar görüyorum sanki etrafım çöl. Susuzluğumu dindiremez kocaman bir göl. Etrafım da duvarlar, her taraf beton. Ankara ayaza çekti, yine her tarafta don. İstikamet neresi, hangi tarafta bu yön. Bende ateş kalmadı, sende benim gibi sön. Tam kalbime saplandı yolunu şaşırmış ok. Çıkaramıyorum korkudan benim cesaretim yok. Sen kus içinde ne varsa, sen içini dök. Başıma bu çorabı kendin ördün kendin sök. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KENDİN ÖRDÜN KENDİN SÖK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 16.2.2013 15:26:15
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1198
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.