Yitik Kent
bu ilk şiir değil ardından
bir çocuk kadar masum bir cellat kadar zalim gözlerine yazılan... gözlerin ki; yitik bir kentin sokakları gibidir, örselenmiş yürüdükçe canımı acıtır dökülen ceviz yaprakları rüzgar bir hışımla geçer saçlarının kokusunu getirir o an ölüm öyle büyük bir özlemdir ki içimde anlatamam... |
Sevdim..