EY YARey gözpınarlarımı rahmetlendiren güzel sen içimi kaplayan ebed, vardığım ezel umut perdesini yakan suskun el sen nihayetinde varlığımla büyüyen uçurumsun diz çöküp önünde serimden vazgeçtiğimsin gönül elime özlemlerle ektiğimsin herşeyden öte tamamlanmayan eksiğimsin sen, sana yenilmişliğimle artan gururumsun ey gençliğimi kemiren korku dalgası aklımı hiçleştiren sevda belası bakışlarına zincirlendiğim gönül yasası sen olmazlar içinde tek olurumsun anladım başladığı yerde biter her yolculuk sen sessiz hıçkırıklarımda gizlediğim çocuk kırkyama oldu hatıralarımı örten gocuk sen ey sevgili var olma kavgasında varolan onurumsun ALİ RIFAT ARKU 12/02/2013 İSTANBUL |