Neyransı Düşler Ülkesinde Alabora Edilmiş Bir Geminin Kaptanı OlmakNoktalı yerleri doldurulamayan sorular kadar zordur yaşamak Umutları susmuş Çiçekleri solmuş Zihniyeti hüzün geleneğinde yana yana kül olmuş Tutku ülkelerine sefer eyleyen sızıların gölgesinde Bölük bölük atmacalar kapmış üveyiklerimizi Mektup göndermemiz başka bahara kalmış Bülbüller terennüm eyleyememiş türkü makâmındaki bestelerimizi Neyransı düşler ülkesinde alabora edilmiş bir geminin kaptanı oluvermişiz “Cumba’dan Rumba’ya “ taşımışız gâfillik yüklü şenliklerimizi Tecrübelerimizin iflâsını seyretmişiz Modern dünyânın anlatım bozukluklarında Tüm yeteneklerimiz kurbân edilmiş ukalâ bir ses akışına Çıkış noktası aramışız romanların sevdâlı bakışlarında Örnek olmayan hedeflerde tüketmişiz ürettiğimiz işlevlerimizi Eleştiri yazılarının gölgesinde ,fıkra gibi ,yaşamışız düşüncelerimizi Ne feryâdımızın nedenlerini anlatabilmişiz ne de vuslatı özleyen bekleyişlerimizi Şimdi… Bir sohbet( ! ) havası içinde geçen günlerimizin kasırgasındayız Mekân yüreğini yitirmiş Olay güneş istiyor Sevgiye hasret çocuklar gibi ürkek ve yalın En “sonbaharındayız” hayâtın… Bir ucunda kilometrelerce karanlık Bir ucunda zamanın donan noktasındaki yalnızlık Gündüzün tam ortasında doğmuş dolunay Sükûn penceresine çevrilmiş elem yüklü yay Gerisi tüh,vah,of,ayy… Dursun Tiftik |