canımın içi
hadi
getirin bana şu defteri yalnız taş ruhundan olsun sayfaları düzeni kaçtı mevsimlerimin yağmurların insafı hatıralarıma hiç benzemiyor yorgunum, unutkanım ne olur gönül terimin mürekkebi dağılmasın balkon köşelerinde sahi neydi çilenin sebebi işte savruluyor neme karışan dumanlarda ip ucunda kömür tozu desem medeniyetin zırhında şimşeklerin çakar mı bilmem düşünüyorum da hangisi benden keder denen illetin dansının seyrinde bir garibim mavi alevlerin haberin olsun yaylamın çamları kurudur canımın içi at kıvılcımını hevesin geçene kadar yak ateşimi benim için meraklanma zerre kadar salkım söğüdün dileğini duydum inan bana pınar ile vuslatından avunurum 11.02.2013-Ahmet BOZTAŞ |