Elbet unuturum seni..
Başkalarıyla konuştuğumda ,sinir olduğun bakışını unuturum.
Beni güldürmek için yaptığın onca çabanı,
Benimle konuşmak için saçma olan bahanelerini ,
Beni görmek için kendinin yapabileceği ama benden yardım istediğin durumları ,
Üzüldüğümde güldürmek için çabalarını unuturum.
Bir zamanlar bana verdiğin değeri unuturum ,yada değer verirmiş gibi yaptığın rolü.

Elbet unuturum seni..
Bakışını unuturum zamanla.
Sesini unuturum.
O güzel gülüşünü ,
Bir zamanlar özledim diyemediğini..
Sevdiğini söyleyemediğini unuturum..

Elbet unuturum seni..
Bana olan utangaç tavırlarını unuturum.
Fark ettirmeden bakmaya çalışmanı,
Küstüğümüzde konuşmak için kolladığın fırsatları,
Sıkıntılı olduğumda kırmadan baskı yapışını unuturum.

Elbet unuturum seni..
Ettiğimiz kavgaları unuturum.
İtiraz etsen de dediğimi kabul edişini,
Teslim oluşunu,
Beni kıskanıp ,korumanı unuturum.


Elbet unuturum..
Nesin ki sen ?
Sadece mutluluğum..
Huzurum..
Gülüşümün sebebi..
Nesin ki !
Sadece sevdiğim insan..
Yada aşık olduğum ,Bilemem…

Seni elbet unuturumda..
Herşeyini unuturum da sevgili,
Sözlerini nasıl unuturum ?
Diğerlerinden ayırdığım ses tonunu ?
O farklı bakışını nasıl unuturum?
Milyonlar arasından tek oluşunu ?..
Seni sevdiğimi nasıl unuturum ?
Yarı yolda bırakışını ?

Elbet unuturumda;
Eğer unutamazsam..
Bende gizli gizli özlerim içimde..
Sevdiğimi söylemeden severim seni..
Uzatan , dokunmadan , hissettirmeden..
Zamanla unuturum yada alışırım elbet..
Kim alışmamış birinin yokluğuna..



Unutamazsam affet sevgili..
Seni unutamayacağım kadar kötüsün sen..
İyi insanları unuturumda ben..
Kötü insanları silemiyor yüreğim..
Dipnot olarak kalıyorlar..
Affet ,
Hakkettiğinden fazla sevdiğim için…