bindörtyüzikiher romanın bir mekânı vardır bedenine provasız oturan şiirler gibi insanın yazan kurtulmuştur belki hiç okumamıştır da daha ya bir de o dizeler senin hayallerine oturduysa ara da dur anafikrini yaşadıkça bela bu; hangi boylamda geleceğini kestiremezsin ya bir de; dimitrinin kitaplarıyla tanıştınsa çocukluğunu az geçe enlem bir ömrün tütün tarlalarında geçer sevmek nedir,aşk nedir bilemezsin yüreğin,ısırık atılmış sevdalıya saklanan elma misali sarı sandıklarda saklanır,hasta yastıklarında gezinirsin koymaz artık diş yarası dil yarasından ahu zarın hamiyetin peşin olur mısra mısra,dize dize ezilirsin deli çağlarında ,deli derelerde kütük kaparken diğerleri ne çağladığını bilirsin içindeki ince sızının ne de anlamını film olur biçilmişin bir yerlerde,matineler dolu dolu bir beyaz zemine sunarlar,hayallerindeki adamlığın adamlığını ah...zafer çarşısı ah ne hale düşmüşsün gideli senden demir bilekliler kim bilir hangi örümcek ağında saklı,çeliğe su verecek fikirler şimdi yastadır,ne devirler batırıp ne devirler gömdüğümüz yerler bu ne biçim garezdir,çay bahçeni bile sökmüşler kasım |