rüyanda ve gelecek bir zamandaki her anının yansımasında.
yansıyor oysaki hayallerin bir mumdan aynanın gölgesine
ve sen/ansızın dönüp bakıyorsun
o hüzne dalan gözlerinle
ağlama ne olur, eriyorsun her damlanda!
hüznünde sevgi tomurcukları görüyorum,
neşenle mi karıştı yoksa!
ama bak ki bizimlesin her damlanda,
istersen hüznünle, istersen neşenle,
istersen daha bir çok halinle..
ve düşünme sen bu halde,
sessiz kal sadece...




(...)

Biliyorum
kendini yenilemiyorsun güne
suskun kalabalıklar içinde ki
gözlerini dikip avuç içlerime beklediğin nedir?
resim yapamam bilirsin
değişirken gün/ay/sen/mevsimler
boş odalar ki
kekeme harflerle ilerliyorum noktaya kadar
acelen ne
buz erir ve sonra yanar toprak
ve yüreğim çöl
işte bu yüzden kavrulur/yarılır ki
bul çatlağımı sız yüreğime/içime
ve bil ki sevgili;
ten yangınlarında aklın erirken sıcak
kayıp hafızalar içindeyken sen
denize mi yakıştırdın kendini/mavi
boğazımın altında senin izin var
bana bu kadar saçma sus/ma olur mu?
anlatamıyor muyum?
sen/lal bıraktın kelimelerimi
ağzımı dudaklarınla bağlıyorsun
terli ve alıngansın yine
ve saçların
söz dinlemeyen haylaz çocuk haletinde dağınık
cımbızı bırak elinden
kıl dönmelerin sana asi/sana zorba
biliyorum bana alışık değil tenin
toprakların değil mi?
çok bilmiş sen
en çok sen
hep sen ki
bilmiş kelimelerini bırakıyorum ardımda
yüreğimdeki sustu/fısıldıyor yanımdaki
İşte bu yüzden aynada kısa kaldı alnın/yüzün/saçların ki
eksildik güne/üşüdük
apış aranda aklımı ısıt/ateşin kor
ve küllerim belirlesin benden arta kalanı...





(...)