Bir Türlü
Ah yaralı yüreğim nedir sendeki sevi
Unutmanın yolunu göremedin bir türlü Bir vefasız uğruna dağıldı gönül evi Sevdana yeni konak kuramadın bir türlü Böyle keder çekmedi Mecnun ve Kerem bile Neşe nedir görmedim yaşattığın hep çile Sensin yârin adını söylettiren bu dile İçerde sessiz sakin duramadın bir türlü Unutursun sanmıştım belki sen de zamanla Boşuna beklemişim olmayacak gümanla Arsızsın uslanmadın ömrüm geçti amanla Hayatın gerçeğine eremedin bir türlü Gözüm gibi baktığım bağa baykuş tünedi Hasretin acıları yavaş yavaş ünedi Çaresiz can yarası bugün yine kanadı Elindeki merhemi süremedin bir türlü Aşkın çekilmez yükü artık sırtımı eğer Sevdanın kederinden kötüsü yokmuş meğer Bu nasıl bir bağlılık bu ne büyük bir değer Seni yok sayan yâri yeremedin bir türlü Saçımın tellerini birer birer akladın Göğsümün ortasını inadınla okladın Acı dolu sevgiyi bilmem neden sakladın Kalpten atıp yerlere seremedin bir türlü Bir çift gözün uğruna bana destan yazdırdın Hicranımı yeğleyip günden güne azdırdın Yâr adını içime ateşlerle kazdırdın Sense onun kalbine giremedin bir türlü Hasan Ilter |
Kutlarım değerli kalem...