Tasvirine nereden başlasam bilmem ki
Adaba ters midir söyleyeceklerim şimdi?
Ne çare gördüğümü inkâr edemem ki,
Uzakta sandığını yakından tanırsın.


Boyu yer ile müsavi, yerden bir karış,
Dili epey uzun, boyuyla eder yarış.
Pahası yoktur, ederi etmez beş kuruş.
Dünyada yok bir eşi benzeri sanırsın.

Dili bağsız, kulağı duymaz dediğini.
Sağır sultana duyurur ne yediğini.
Sabah akşam böğürür eksik gediğini,
Fukaraymış der de üç beş kuruş verirsin.

Kıt aklıyla akıl verir güya millete,
insan düşmeye görsün bu gibi illete.
Dedikodu, gıybet benzeri bir zillete,
Düşmemiş olsan da bununla aldanırsın.

Atatürkçüyüm der de Atatürk’ü bilmez,
Hakka tan eyler hakkın önünde eğilmez.
Her haltı bilir gibi tafrasından geçilmez,
Cümle cahilliğini yüzünden okursun.

Tarlada izi yok, sofrada başta oturur,
Haram helâl bilmez, hamuduyla götürür.
Kurnazlıkta tilkiyi kündeye getirir.
Buna insan dersen kendinden utanırsın