Ah Kardelenim... !
Ne diye kendini yıpratıyorsun.?
Değmeyen bir hayat için,
Yüreğini ezen insanlar için,
Ne diye kendini solduruyorsun..?
Ah Kardelenim... !
Kadere boyun eğme.,
İnsanlara her seferinde iyi niyetle yaklaşma..!
Yoksa şu hayatta eğilen boynun hiç kalkmaz.
İnsanların harcanışlarında kaybolursun,
Sevdanı hiç bir zaman haykıramazsın,
Özlemler hep yüreğini yakar,
Nefretler hep ciğerini parçalar,
Acılar ise hep sana bu satırları yazdırır....

Kanma Kardelenim..!
Yalan insanların yalan sözlerine,
Sahte insanların sahte gülüşlerine,
Kanma Kardelen...
_Kanma..!
__Onlar yalan...
___Onlar aldatandır...
Sen ise gerçek,
Ve bir o kadar da aldanansın...
Aldanma Kardelenim...
Aldanma..!

Yetmedi mi çektiklerin..
Yetmedi mi yüreğine vurulan kör kurşunlar..?
Her gün yeniden ölüşün yetmedi mi..?
Değdi mi onca gözyaşına... Değdi mi..?
Hani nerde gözündeki yaşlara sebep olanlar,
Hani nerde senin iyiliğini isteyenler..?
Nerdeee..?
Niçin yanında değiller..
Niçin hala canını yakıyorlar..??

SUSMA Kardelenim... Susma !
Sen sustukça, onlar konuşuyor...
Sen yandıkça, onlar daha da yakıyor...
Susma Kardelenim...SUSMA !
Suskunluğunda boğulma...
Yok etme kendini Kardelenim...
__Yok ETME...!!
____Yok ETTiRMe...!!


//...."NazLı’nın KıRık KaLeMiNdeN...."...//

Sıkıntılı bir anda karaladığım şiirimi sizlere sundum... Umarım beğenirsiniz...
....
...SAYGILARIMLA....