" SEVDA KÜLLERİ . . . "" SEVDA KÜLLERİ . . . " Bir ben var benden içeri Ümitsizlik dergahındayım ey yar ! Tuz - buz olmuş nar-ı tenim Gel de bu bedeni sar Camdan bir vazo yüreğim Fışkırır ruh-i bedenimden Dipsiz bir kuyu sevgi çiçeğim Umutsuzca solar tenimde Kabrim ağlar fasl-ı aşkıma Tenim yanar bülbül-ü figanıma Acıtır kıyamet tadında Vuslata gem vurmuş sevda külleri Yılların derin izleri hala yüzümde Gidişinin ardından asırlar geçse de Vuslata gebe kalmışcasına Adının nuru düşer kalbimin dudağına Sensizlik hırkasını giyer tüm şehir Kanadı kırık hayaller kurulur Karanlığın en gebe yanından doğulur Savrulur ayazlarda sevda külleri "NazLı ’nın KıRık KaLeMiNden...." |