İsimsizBir dua’yım Ölümün ruhuna okunan Bir kap su, gözyaşı, gidenin ardından dökülen. Pusulasını şaşırmış, bir güneşim Yolunu kaybetmiş, sırlarla dolu ay Ana rahminde cansız bir cenin, yeni doğan güne çığlık! Bazen, niteliksiz bir sıfırım Anlamsızlıklar içinde, bin anlam Üç artı beşim, eşittir sekiz. Yani, yana düşürülmüş, sonsuzluğun sembolü... Notaları çalınmış, Bir piyanoyum ben Telleri koparılarak kırılan, gitar. Sofrayım Çatal bıçak, kaşık Perdesiz pencere, kilidi olmayan bir kapı Sanki, İnsanlık suçu işleyen Bir çelişkiyim hep! İçindekilerini dışa vuramayan, kahrolası vicdan... Bir dua’yım Pusulasını şaşırmış, bir güneş Bazen, niteliksiz bir sıfır, notaları çalınmış, sofra Sanki, İsimsiz bir şiirim ben!? Şu an, okunmaya çalışılan Ve okurken, Ünlemleri ard arda dizdiren Soru işaretleriyle harmanlı, cevaben ne? Yazmalıyım diye düşündüren... 04.02.2013 Adnan Bilgiç |