Elveda
Akşamlar yarenlik eder oldu şimdi,
Geceleri mey ettim şişelerde. Derdin ne diye sordu yıldızlar, “Hiç” dedim bulutlar üzerlerini örterken. Çare nedir dedi oradan güzelliği ile ay, “Yüz çevirse güneş senden karanlığına çare nedir”, Dedim usulca rüzgar soluğumda gezinirken, Şimdi nereye diye fısıldadı birden, “Uzağa her şeyden ve herkesten uzağa”, Dedim dalgalar ardımdan seslenirken. Topladım dağılmış yüzümü kalbime inat, Bırakır mı peşini kaçtıkların gittiğin yerde, Diye sordu dört duvar. “Öldürür mü her defasında damarına düşen aynı zehir”, Dedim vakit yaklaşırken. Ne zaman döneceksin diye sordu, Yolların çizgiye büründüğü yüzüyle toprak, “Bilmem” dedim ondan çok kendimi çiğnerken. Sonra kesildi sesler birden, “Elveda” diyebildim sadece Gözlerimin feri sönerken “Elveda”… |