MeşaleŞiirin hikayesini görmek için tıklayın hikaye yazmaya gerek yok bilen bilir...
Parmak(lık)lardan buz gibi kan akıyordu .
Sesi soluğu kesilmişti zamanın , İnfazların kokusu duvarlara sinmiş! Zulum yas tutmuş kifayetsizliğine! Bir damla gözyaşı dökmeksizin, Yaşatmak için ölmekdi kavgaları, Dillerinde mecburi cümleler Tekrarlanıyordu anlamsızlığın boşluğunda İnsanlığın eşgali ,düşmüştü yüzünden! Öyle paramparça! Ateşi kor gördüler! Yanıldılar, Meşale sönmedi! |
Tekrar dan Hoş geldin..
Allaha emanet ol..