Bir acıdır yalnızlık..
Körüğü insanlardır
Güldüren sohbete ağlamaktır
Yağmur altında yanmaktır

Sema’dan yıldızın kaymasıdır
Sürüden koyunun ayrılmasıdır
Sevdiklerini kaybetmektir
Kitaplarla boğumlanmaktır

Hayata kafa tutmaktır aslında
Yaşamdan hadise çıkarmaktır
Boş sokakları kalabalık görmektir
Bir nevi kendini bulmaktır yalnızlık

Mutluluktur yalnızlık
Hafızada kaybedileni bulmaktır
Özünü, içinden çıkarmaktır
Düşünmektir çaresizce

Çareyi kitaplarda bulmaktır
İnsan kavramını tanımaktır
Doğan güneşi kıymetlemektir
Karanlıkta doğan ay’ı dost bilmektir yalnızlık

Sevginin, insanlarda değil
Kendinde olduğunu anlamaktır
Yağmurun değerini bilmektir
Bülbüllerin sesiyle uyanmak
Yaprakların savruluşlarıyla uyumaktır yalnızlık

Saadetin, içimizde
Dostluğun, güvercinde olduğunu bilmektir
Hayallerle sevinmektir yalnızlık

Ağlamaktır yalnızlık
Sessizce bağırmaktır
Çaresizce konuşmaktır
Ve yaşamaktır yalnızlık, yaşamak..

*Enes Demirci*