Hayalci ve Kaptan
Ben hayalciydim sen de kaptan
"Aç" derdim sana yelkenlerini Sorgusuz sualsiz açardın Ulaşırdık maviliklere Denizle göğün buluştuğu yerde Mutluluktan parıldardı gözlerim Kaptana mı aşıktım hayallere mi bilemedim... Uzunca bir zaman geçti Gün geldi... Hayallere sığmadı kaptan Asılı durdu havada hayalci Rotasız denizde Bir önüne baktı Bir de arkasına... "Dön" dedi kaptana özgür olduğun ülkene Sustu kaptan bir süre Doldu gözleri, gözleri gibi fırtınalı denizde Döndürdü rotasını kendi maviliklerine Yol aldı bir süre kırık dümeni elinde Derin bir nefes alıp baktığında arkasına Geride ne bir hayal kalmıştı ne de hayalci... |