SONRA NE Mİ OLDU ?
Tesadüfen yolda karşılaştık.
Önce biraz bakıştık. Birbirimize ‘’ nasılsın ‘’ diyerek. Merhabalaştık. Oracıkta hemen tanıştık. Sonra ne mi oldu ? Yarın yine bu saatte. Yine bu mekân da buluşalım. ‘’ H o ş ç a k a l ‘’ ‘’ Kendine iyi bak ‘’ diyerek. Birbirimizden uzaklaştık. Her gün buluştuk. Havadan sudan konuştuk. Artık arkadaştık. Sırdaştık. Birbirimize iyice alıştık. Göz göze gelmeler. Söz söze gülüşmeler. Karşı karşıya. Yan yana oturmalar. D/erken. Arkadaşlığı aştık. Sonra ne mi oldu ? El ele tutuşmalar. Parklarda koşuşturmalar. Boyun boyuna sarılmalar. Artık deliler gibi birbirini seven iki aşıktık. Sonra ne mi oldu ? Utanç duvarlarını yıktık. Saatlerce öpüşmeler. Çılgınca sevişmeler. Böyle böyle aşkımızı devam ettirdik. Sonra ne mi oldu ? Bazen küstük, bazen barıştık. Sen şunu yaptın, yok bunu yaptın. Her şeye karıştık Kah caydırdılar. Kah kafamızı aydırdılar. Birbirimizden ayırdılar. Ama yılmadık. Yıkılmadık. Ayrılmadık. Söylenenlere pamuk tıkadık. Sonra ne mi oldu ? Evlenmeye karar verdik. İki şahit. Bir nikah memuru. Evlendik. Can cana. Yan yana. Ayları, yılları devirdik. Aşkımızı mutluluğa çevirdik. Sonra ne mi oldu ? Hayal ettiğimiz. İsteğimiz. Bebeğimiz. Kızımız olacaktı. Nur topu gibi bir bebeğimiz. Kızımız oldu. O anne. Ben baba oldum. O mutluydu. Ben onurlu ve guruluydum. Kızımız yavaş yavaş büyüdü. Tıpış tıpış yürüdü. Sonra ne mi oldu ? Didişmeler. Hiç sebepsiz yere kavgalar. Bahaneler uydurduk. Birbirimize yalanları, iftiraları attık. Onun vurdum duymazlığı, ihaneti. Benim kıskançlığım. İki sanık. İki yalancı tanık. İki avukat. Bir hakim. Ve mahkeme kararıyla. B o ş a n d ı k. Sonra ne mi oldu ? Uzuuun bir hikaye. Ne ona, ne bana. Olan arada kalan çocuğumuza oldu. |