MADEN İŞCİLERİMADEN İŞÇİLERİ Işıklı şapkaları İşçi tulumları Siyah inciler Sevda buseleri yüreklerinde Vedalaşırlar hergün bulutlarla Ve günsüz derinliklere yolculuk Adaletsizliğe dengesizliğe gidiş Doymak, doyurmak için Ölüm çukurları Binlerce metre yerin altı Issız karanlıkta türküler söylenir Umuda, olmayan yarınlara Kömür karası toz Mavi yüreklerde Doymak, doyurmak için Kazma, kürek tutan eller nasırlı Gözler alışkın karanlığa Bir kazma Titrer toprak, sarsılır Bir ses sonra Düşer ellerden kürekler Canavar kömür gelir üstüne Göçük! Grizu patlaması! Doymak, doyurmak için Madenle göçer insanlar Anaların ağıtları Gencecik sevdalar Çocuklar Ulaşamazlar günlerce Bir ses! Bir umut! Bitti, göçtü çatılar Yıkıldı sevdalar Doymak, doyurmak için Doymadı ölüm gencecik onları almaya Kader mi Keder mi Ucuz can pazarında katledilen Değerler! Var mı başka bir ülkede Heryıl tekrarlanan katliam… |
Keder mi, elbette ki en derininden kederler yaşatıyor tüm insanlığa...
Hassas yüreğinize ve şiirinize tebriklerimle Sündüz Hanım...