İki yüz yıl kin toplamış Osman’a,
Umut olmuş Avrupa’ya Viyana.

Açık, hafif sisli, sakin bir günde,
Saat on civarı boğaz önünde,

Selam durun, düşman basmaz frene,
Queen Elizabeth ile Suffren’e!

Kruvözer, Destroyer dolusu...
On altı zırhlı ve savaş filosu!

Türk’ü sürmek için Orta Asya’ya,
Çullanmış üstüne, güneşe, aya.

Seddülbahir ve Kumkale gerilmiş,
İngiliz ve Freng keyfe kurulmuş.

Sanki resmi geçit, kendinden emin,
Topları düştükçe can kusar zemin!

Yaşamayan bilmez, nasıl anlatsam?
Binbaşı Adil’e bir mesaj atsam!

Otuz sekiz buçukluk top salvosu,
On altı bin metreden düellosu.

Queen Elizabeth ateş kusuyor.
Hamidiye, Kilitbahir susuyor.

Girdikleri zaman menzilimize,
Dokunmayın artık şu keyfimize!

Fransız filosu beş bin metrede,
Akyar ve Soğanlı en son kertede!

Aman vermez büyük taret topları.
Başımızda patlar ateş küpleri!

Ne yer, ne su, ne gök gelmez insafa.
Cephelerde kaynar göz, gövde, kafa!

Hamidiye, Mecidiye, Dardanos,
Karşılık veriyor, vermeden paydos.

Cephanem sayılı, umut son demde.
Bin yıllık tarihin yükü ensemde.

Bu savaşın eksilmiyor hiddeti.
Saat on üç çoğalıyor şiddeti!

İstanbul haberdar, İstanbul yasta,
İstanbul duada, İstanbul hasta!

Anadolu Hamidiye vurulmuş.
Mehmedin bağrına gülle sürülmüş!

Kahrolur paşalar, çaresiz, naçar!
Sanmayın meydandan Osmanlı kaçar!

Gözcü yerlerine atılan toplar,
Kurmaylar başında kaynayan kepler!

Serseri torpiller çoktan sularda,
Obüs bataryaları kükrer Hu’larda!

Dardanosta zırhlı "Asarı Tevfiğim"
Durumu öğren gel, koş Ali bey’im.

Atı ile fırlar Ali yollara,
Haberi kötüdür, paşa kullara.

Yüzbaşı Hasan da, Teğmen Mevsuf da,
Şehit düşmüş çoktan, canlı Mushaf da!

Saat on üç otuz, durum çok kötü,
Kusulan kan değil, hep anne sütü.

Topçu canlanmazsa, tarih tartılır.
Camiler yıkılır, sancak yırtılır!