yaşamdan yansımalar - XII
“bir mucize diyeceksin su yandığında
çok geç olmuş olacak sen uyandığında * ne kadar çok sevgiliyi koydum mezara her sevgili beni muhtaç etti huzura * sen sanıyorsun beni azgın bir hovarda kadeh kadeh seni içtim salaş bir barda * çok uzaklara gittim bana küstügünde yalnızdım güneş geceyle öpüştüğünde * ’kış güneşi sen kadar uzak ısıtmıyor seviyorsun bu sözler seni yansıtmıyor * bir zaman vururdu nefesime nefesin şimdi hep bekliyorum gelsin diye sesin * hava döndü güneşi örttü kara bulut sen benimsin insanı yaşatan şey umut * hayat bizim bindiğimiz yaşlı bir uçak biz otursak da uçup menzile varacak * bu uçak külüstür çok da yaşlı hostesi hedefe varması uçtuğunun kıstası * niye bu uçağın koltuk araları dar zor gidilir böyle yolun sonuna kadar…” 26.01.2013 bayram eser |