“dünya döndükçe sabah olur sonra da akşam
hakkını vermezsen pişmanlıkla biter yaşam

yerin altında elmas oluşurken kömürden
bir yıl daha tükendi şu kısacık ömürden

birlikte yaşlanıp moruk olalım seninle
gel bana aklınla yüreğinle bedeninle

yaşananları yazıyorsam kime ne bundan
yalnızlıktan söz edişim sensiz olduğumdan

yeni bir güne daha başladık gün doğarken
sağda cin bir kedi solda yorgun düşmüş ben

keşke güzel şeyler yaşansa hiç üzülmeden
kış bitip bahar gelmez ki buzlar çözülmeden

iyi insanlar gitti haber yok atlarından
özgürlük yine zincirlendi kanatlarından

ne bitmez kaygıdır bu ne anlamsız hezeyan
gel inat etme benden sana olsun cereyan

alim sayarlar fetva verir nursuz yüzüyle
nice taze canlar helak olur bir sözüyle
*
istanbulda hayat durur düşünce biraz kar
kimi hep zarardadır kiminin yanına kar…” 18.01.2016
bayram eser