Sen hırçın bir rüzgar gibi girdin
Hiç acımadı o an yüreğim
Sadece sen ve beni düşünmekti tek emelim
Ama sen bana acımadın

Biliyor musun bana kafi geldi bu acı
Yeter! Daha fazlasını istemiyor bu yürek
Kendi yaşıyla boğulmak istemiyor bu göz
Ve sen artık çık git seni istemiyor bu hayat

Sormayın! Artık sormayın neden diye
Hala beni mi soruyorsunuz?
Nasıl mı bıraktığımı?
Buldum yolunu
Varmış her işin bir erbabı

Belki karşıdaki sevgilide vardır
Belki ta kendi içinde insanın
Ve karşındaki iyi kalpli ise
Atar kendini senin hayatından

Bende öyle olmadı biliyor musunuz?
Hani her işin vardıya bir erbabı
İşte ben , bana yarayanı buldum
Ve kalbimi sadece bu zamana kadar yara bantları ile avuttum

Ve sen sevgili...
Duy artık,
Kaçamıyordum, dayanamıyordum
Damlalar hiç dinmiyordu yüreğimde
Ve artık taktir ettim seni, ama önce kendimi
Sen gittinya işte o an
Son gözyaşım damladı yüreğimden
Üzerimdeki ağırlık kalktı birden.
Ben şimdi öğrendim ki;
Gerçek sevgi can yakar
Canından yaşlar akar.
Ve sen bana öğrettin ki "YÜREKLER DE AĞLAR"...